- bişməmiş
- прил.1. строит. безобжиговый2. перен. неопытный, зелёный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
bişməmiş
Смотреть что такое "bişməmiş" в других словарях:
ləmiş — (Salyan) çiy, bişməmiş: – İndi insafsızzar çörəyi ləmiş bişirillər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çiy — sif. 1. Bişməmiş, bişirilməmiş, qaynadılmamış. Çiy ət. Çiy süd. Çiy su. Çiy kərpic – palçıqdan tutulmuş, bişirilməmiş, xam kərpic. Bina çiy kərpicdən tikilmiş və ağardılmışdı. M. İ.. // Yaxşı bişməmiş, yarıbişmiş, ala bişmiş. Xörəyin əti çiydir.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilıq — sif. 1. Azacıq isti, nə soyuq, nə isti, hərarətcə mülayim. İlıq su. – Bayırda ilıq bir bahar havası tənəffüs edilirdi. S. H.. İlıq günəş lopa lopa buludların arasından üzünü göstərib, havanı qızdırmağa, yeri qurutmağa başlamışdı. Ə. Ə.. Günəşin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarıbişmiş — sif. Tam bişməmiş, lazımınca bişməmiş, yarıçiy. Yarıbişmiş yumurta … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xam — sif. 1. Ələ öyrənməmiş, əhliləşməmiş. Xam quş. – . . Həmişə də qiymətli xam atı alıram ki, onu qoşquya öyrədim. C. M.. <Sərvinaz:> Xam cöngə kimi havalanıb çıxıblar dağ döşünə, . . bu əl boyda tifil bunların gözünə tikan kimi batır. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xam — f. 1) bişməmiş, çiy; 2) dəyməmiş, yetişməmiş; 3) m. təcrübəsiz, səriştəsiz; 4) m. işlənməmiş, əkilməmiş; 5) m. boş, əbəs, bihudə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
diri — sif. 1. Canı olan, canlı, sağ, yaşayan (ölü ziddi). Diridir, ölməmiş Simon hala; Ona fürsət verərmiyim? H. C.. // Öldürülməmiş, başı kəsilməmiş, canı çıxmamış. Diri quş. Diri balıq. – <Quşu> diri z. saxlamaq niyyəti ilə üsulluca çantaya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naşı — sif. <ər.> 1. Nabələd, xam, təcrübəsiz, bir işdən yaxşı xəbərdar olmayan. Naşı usta. Naşı adam. Naşı işçi. – Naşı ovçu bərə bəklər, əylənər; Marallar sayrışır yollara doğru. Qur.. Ailəni iki nəfər naşı və həyata təzəcə atılan, eyni zamanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qanlı — sif. 1. Qana batmış, qana bulaşmış. Qanlı paltar. Qanlı silah. – Fəhlələrdən bir neçə nəfəri Qurbanın qanlı cənazəsini kazarmaya gətirirlər. M. İ.. 2. Qanla dolu, qanla qarışıq, içində qan olan. Qanlı irin. Qanlı ishal. Qanlı, yara. 3. Çoxlu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəmir — is. 1. Unun az su və ya başqa bir maye ilə yoğurulmasından hasil olan suvaşqan kütlə. Acıtmalı xəmir. Düşbərə xəmiri. – Xəmir yeyənin fağırı olmaz. (Ata. sözü). <Rəşid:> Xəmir gəldiyinə görə çörəyi yapmaq lazım gəlir. T. Ş. S.. Xəmir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alaqars — (Mingəçevir, Şəki) yaxşı bişməmiş, üzü yanmış (çörək) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
